1995

Al geruime tijd heeft Irene de gewoonte om bepaalde kreten te pas en te onpas te gebruiken. De kreten zijn in te delen in groepen.

Sommige van die kreten geven haar eindeloos plezier. Dat "eindeloos is letterlijk op te vatten; niet geremd door ons kan ze daar tot in het oneindige mee doorgaan. De kreten die in deze groep vallen zijn veelal overgenomen van andere kinderen uit de klas en hebben voor Irene blijkbaar een associatie met pret en lachen met elkaar. Ik weet niet of degene die ze oorspronkelijk gebruikte er ook nu nog zoveel plezier aan beleeft als Irene. Kreten die hieronder vallen zijn: "ekali­ne", "horeca en video" en "legosysteem".

De uitspraak van deze woorden is zeer speciaal. Bij "ekaline" is bv. de eerste lettergreep lang en benadrukt. De tweede kreet wordt heel snel uitgesproken en bij "legosysteem" ligt de nadruk weer op de eerste lettergreep en wordt de rest snel uitgesproken.

Irene begon hier ongeveer een half jaargeleden mee. Het sloop haar leven geleidelijk binnen, zoals zoveel van haar fixaties. Hoewel het geleidelijk binnensluipt is het besef bij ons dat het een fixatie is geworden er meestal plotseling. Zo ook kan het gebeuren dat we ons er ineens van bewust worden dat het weer verdwenen is.

Irene straalt van oor tot oor als ze bv. "ekaline" zegt. Het liefst zou ze door de buurt fietsen en steeds maar keihard "ekaline" roepend. Dat ze daardoor vreemd nagekeken wordt merkt ze heel misschien wel op, maar brengt ze niet in verband met haar geschreeuw. Ze vindt de mensen die haar spottend aankijken alleen maar ontzettend stom en laat daar al haar scheldwoorden op los. Ze vindt het afschuwlijk door ons be­perkt te worden  in haar liefhebberij. Soms wordt ze dan kwaad, soms echter kan ze daar ook slim mee omspringen. Ze kleedt het dan zo in dat ze het zogenaamd niet zelf zegt, bv: Arif zegt in de klas keihard "ekaline". Intussen geniet ze dan even lekker van het feit dat ze het toch even weer gezegd heeft.

Ze geniet er zo erg van, dat het me soms aan m'n hart gaat dat ze het niet kan doen.

Dit waren dat alleen nog maar de "plezierkreten"

 

Ze heeft ook nog een hele serie "mopperkreten" 

 

Augustus 2022

Toen ik bovenstaand verhaaltje jaren geleden opschreef, heb ik die "mopperkreten"nooit verder uitgewerkt. Wat waren op dat moment de mopperkreten......ik weet het niet meer. Wat ik wel weet dat is dat Irene ontzettend kan mopperen, op alles en iedereen.

Ze moppert op alles wat haar in haar beleving tegenwerkt, zoals een sok die moeilijk aangaat, een CD die niet in een hoesje wil, de iPad die iets anders doet dan zij zou willen of  niets doet, een BH die niet lekker zit, enz, enz.

"Luisteren jij!" Dit is dan de veelgehoorde luide, boze kreet. Ook als de tegenwerking van de sok of een ander ding, gering is, hoor je die kreet. Zelden gebeuren handelingen zonder commentaar van Irene. Als je vraagt of je kunt helpen kun je vaak het volgende, rustige  antwoord krijgen: Nee hoor, het is al gelukt. Alsof ze niet net daarvoor heel boos schreeuwde. Soms lijkt ze het gewoon ook lekker te vinden om even wat te schelden, bijv. op een weggebruiker als ze naast je in de auto zit.

Maar het kan ook gebeuren dat de nood wel degelijk hoog is, dat ze verstrikt zit in haar BH, dat de iPad of Compaan echt  niet wil "luisteren". Het geweld dat Irene dan op de tegenstribbelaars loslaat kan soms ineens heftig zijn. Kleding, een iPad, een CD hebben dit wel eens niet goed doorstaan. 

Irene in hele goeie doen, kan hulp vragen in zo'n situatie. Ze wordt dan uitbundig geprezen. Maar een Irene die al tegen overprikkeld zijn, aanzit, vergeet helemaal dat hulp dichtbij en beschikbaar is. Ze scheldt dan alles bij elkaar. Een grapje kan haar soms helpen om te ontspannen, of een liedje zingen kan haar ook vaak uit een moppermodus halen. Zoals het liedje "luister even wat ik  vraag, luister wat ik vraag vandaag" 

Akeliger wordt het allemaal als Irene op mensen gaat mopperen. Met zoveel mensen in één huis wonen vraagt veel van alle bewoners, je kunt elkaar soms aardig in "de weg zitten", zowel letterlijk als figuurlijk.  Een Irene, die zich niet kan afsluiten voor alle sensorische input en vaak ook nog in overprikkelde staat is, kan het dan soms allemaal niet aan en "scheldt van zich af".  Nog lastiger wordt het vervolgens als op haar boosheid wordt gereageerd met boosheid. Dat geeft nog meer olie op het vuur en Irene ontploft. Irene rust bieden, laten merken dat je begrijpt dat het allemaal even teveel is, werkt dan het beste. Maar zoals met zoveel dingen is voorkomen natuurlijk  het allerbeste. Als je ziet dat ze al overprikkeld is, hou haar dan even uit de wind. Altijd een lijntje met haar hebben, is een oplossing.  Maar ga er maar aan staan als er  veel mensen zijn die voor hun welbevinden, in meer of mindere mate, afhankelijk zijn van dat lijntje dat jij met hen hebt......