Napier, 14, 15, 16 en 17 september

 Vanuit Ngongogataha gingen we naar Napier. De weg naar Napier ging door grote bossen waar veel aan bosbouw, maar weinig aan herbeplanting werd gedaan. Grote stukken grond lagen braak. Na vier nachten B&B gingen we nu in een motel, heel goed. 
Napier is getroffen door een grote aardbeving in 1931. De aardbeving en de daaropvolgende brand heeft de meeste gebouwen verwoest en kostte veel mensenlevens.
De wederopbouw heeft vooral gebouwen opgeleverd in Art Deco stijl. Mooi en bijzonder om zoveel gebouwen in deze stijl vlak bij elkaar te zien. Na Napier te hebben bekeken gingen we naar een winery buiten de stad, the Mission Estate Winery. 
 Dit was van oorsprong een seminarie. We gingen daar heerlijk lunchen, buiten in de zon. Terug in Napier bekeken we Bluff Hill. Dit is een wijk van Napier gebouwd op een heuvel in de  stad met prachtig uitzicht op stad, rivier en haven. In de haven was goed zichtbaar welke hoeveelheden hout dit land oplevert. 
 De volgende dag konden we buiten op het balkon van onze kamer ontbijten, maar daarna werd het weer slechter. Het uitzichtpunt een stuk ten zuiden van Napier, Te Mata Peak,  bood in deze opstandigheden weinig uitzicht helaas. 
 De plaats Hastings ervaarden wij, op een paar mooie gebouwen na, als een wat triest makende plaats. Rotzooi in de winkels, vreemd en slonzig geklede mensen.
 We lunchten weer op een winery, ons aangeraden door een Oostenrijker waar Jan de dag ervoor een praatje mee had gemaakt. Morgen zullen we weer verder reizen, we waren hier  4 nachten en 2 volle dagen om de omgeving te bekijken. Het was prima vertoeven hier, omdat de kamer zo prettig was, konden we daar 's avonds ook goed eten, er was een  gelegenheid in het motel om een wasje te draaien, op de kamer kon koffie/thee gezet worden, kortom: heel aangenaam.