Het landschap was op elk moment boeiend, altijd weids, altijd hoge bergen, soms ver weg soms dicht bij. Een land ook van verrassingen, tenminste voor ons: we hadden drie weken prima weer, dit hadden we niet verwacht. In Fairbanks, de noordelijkste stad op onze route, was het een stuk warmer dan in Valdez dat veel zuidelijker lag, ook niet verwacht. De wegen waren beter dan we dachten. En, wat ons ook aangenaam verraste, veel  mensen spraken zeer open over de politieke situatie in de USA sinds Trump aan de macht is. Ons vooroordeel was dat we hadden ingeschat dat de mensen van Alaska erg pro Trump zouden zijn.

De bevolking was vriendelijk, spraakzaam. Men gaat er zeer informeel gekleed. Voor het avondeten hoefden we ons echt niet te verkleden, ook spijkerbroek en t-shirt waren prima. Een pet op en jas aan tijdens het eten was ook niet ongebruikelijk. Het eten kwam overigens  steeds in zeer grote hoeveelheden. Allebei een voorgerecht nemen hebben we ook maar één keer gedaan. Dat er veel obese mensen rondliepen verbaasde ons niet. Groot, groter, grootst: dat geldt ook voor de winkels, zowel voor de grootte van het pand, als voor de grootte van verpakkingen van de spullen die er werden verkocht. Voor een kleine verpakking van onze guilty pleasure, M&M's, hebben we erg lang moeten zoeken. Groot zijn ook de campers, pardon, misschien moet ik zeggen de mobile home's. Zoals gezegd, een land van superlatieven, soms in wat negatieve zin, maar vooral in zeer positieve zin.

Fantastisch om hier samen bijna drie weken te hebben mogen zijn.