17 oktober, nog net in Savuti Camp

Om 6.30 stonden we op zoals Jan al aankondigde. We waren nog maar amper in het hoofdgebouw, waar we een beetje zouden ontbijten, voordat we voor een volgende game-drive zouden vertrekken, toen we een impala-vrouwtje aan zagen komen rennen. Zij rende over het terrein van de camping, sprong over een brug die hoofdgebouw verbindt met de keuken. Ik riep, waarom rent de impala en één van de vrouwen riep naar BJ: look, the impala!! En vervolgens begon iedereen te rennen naar de plek waar een afschuwelijke kreet vandaan kwam! Vlak naast de tent waar de vrouwelijke manager van de Lodge sliep, had "the killing" plaatsgevonden. Een wilde hond had de zwangere impala te pakken en begon al met het verslinden het ongeboren jong, terwijl de moeder nog leefde! "They are no killers, they are just eating", werd gezegd, maar rot om te zien. De wilde hond rende weg, na dat eerste maaltje, om zijn maatjes te halen. BJ was helemaal opgewonden, want het zien van wilde honden is blijkbaar niet zo heel gewoon en een kill zo dicht bij de tenten hadden ze nog nooit meegemaakt. We konden het ontbijt vergeten, een plas doen was niet mogelijk, we moesten de auto in en de wilde hond achterna; waar ging hij naar toe zijn prooi. BJ reed even met de auto om naar de plek te gaan waar de prooi lag, maar die was al verdwenen. De hond was weg, dus of een hyena, of een luipaard zou de dode impala weg hebben gehaald. En dat allemaal in zo'n 5 minuten!
Toen in een rotvaart op zoek naar de wilde hond. Die zagen we nog een keer of wat, maar we raakten hem vervolgens kwijt.
Zo, dat was me een begin van de dag! Daarna ging alles op een wat meer ontspannen manier. We zagen nog nog wel een luipaard, twee gevlekte hyena's, veel impala's en buffels. Op het laatst ook nog weer zo'n prachtige groep olifanten en dan ben ik vast nog wat vergeten. Ik zal het op de foto's nog wel weer terug kunnen vinden.