Ethosha

8 oktober,  

Nadat we de prachtige rotsgravures van Twyfelfontein hadden bekeken s gingen we weer op weg naar weer een hoogtepunt van de reis, nl. het Etosha park. Het eerste deel, zo'n 150 km, weer over gravelwegen. Daarna eindelijk weer eens asfaltwegen, wat een genot! Met name dan voor Jan, die alles rijdt! Waarom?.....historisch gegroeid in de loop der jaren!
Wat een sensatie om zomaar ineens een giraffe te zien, niet al te ver van de weg!
We overnachtten in het Okaukuejo Rest Camp. We hadden een compleet huis tot onze beschikking, niet nodig maar het was het enige dat nog beschikbaar was in het park. Het voordeel van in het park overnachten is dat je 's avonds naar de waterpoel kunt gaan waar je kans hebt om allerlei wild te zien, maar soms ook helemaal niet! Je moet echt geluk hebben. We gingen voor het eten al even kijken en zagen een paar giraffes, springbokken en Jan zag nog 2 zebra's. We waren al helemaal opgewonden hierdoor! Maar.....na het eten gingen we er echt voor zitten, verrekijkers en fototoestellen in de aanslag en wachten maar. We zagen op een afstand weer de giraffes, en toen ineens een neushoorn, en nog twee. Prachtig was dit al, maar toen ineens kwam er een olifant aangedenderd, blijkbaar de ouwe, de baas, en na een tijdje ineens een heleboel, eerst een groep van 13. Met zo'n allen verdrongen ze zich rond een pijpje waardoor wat water in de poel stroomde. De neushoorns waren aan de andere kant van de plas en de giraffes op een afstandje. De olifanten gingen, de giraffes kwamen iets dichterbij, 7 in totaal. We waren al helemaal vol van wat we allemaal zagen. Toen zagen we ineens uit het duister weer de contouren van olifanten opduiken, nu wel 40 in totaal!! Mijn hemel, wat een schouwspel...twee neushoorns waren intussen in het water, ook een aantal olifanten.