29 september,
Zo dat waren veel kilometers die we hebben afgelegd, de eerste 40 km waren weer de al eerder genomen gravelweg tot de C 20. Vanaf dat het moment dat de C 20 opdraaiden volgden een redelijk aangename 300 km tot Keetmanshoop. We maakten een tussenstop in Mariental.  Mariental heeft een klein, overzichtelijk centrumpje, een hoofdstraat met een paar zijstraten. Maar eromheen zijn vrij uitgestrekte wijken met wat wij als noodbouw zouden bestempelen. Golfplaten, wat hout, een soort tentdoek en dat vormt de huizen. In het centrum, wederom bij de Spar, broodjes voor de lunch gekocht. Ook hier waren we weer onder de indruk van het aanbod en ook van de nette manier van werken, plastic handschoenen bij de mensen van de vlees-, en broodafdeling, een soort douchemutsje rond de haren, schorten voor. En daarna de lange rechte weg naar het zuiden, de zon eerst vanuit het oosten, draaiend naar het noorden, het begint te wennen. In het begin was er nog een tientallen km lange bergrug in het oosten, eigenlijk meer een soort verhoogt plateau, in het westen was het vlak en dor. Daarna ook vlak en dor in het oosten. Steeds minder auto's waren er op onze route. Af en toe zagen we iemand lopen langs de weg, een vrouw alleen met kindje op de rug, of twee jonge knullen, een paar vrouwen met een verzameling takken op hun hoofd. We konden ons maar moeilijk een voorstelling maken van waar men vandaan kwam en waar men naar toe ging. Gaandeweg kregen we meer oog voor de verborgen kleine huisjes op de vlakten, de nauwelijks als wegen te herkennen paden die er naartoe leiden. Ook zagen we soms groepjes jonge mannen aan het werk langs de kant van de weg, ze waren, denken we, bezig kleine struiken weg te halen die te dicht langs de weg groeiden. Blijkbaar overnachten ze in de tentjes die in groepjes langs de weg stonden. Beesten zagen we vrijwel niet meer, alleen nog een paar springbokken. Vergeten te vermelden trouwens dat we die gisteren ook zagen.
Inmiddels zijn we aangekomen in onze volgende overnachtingsplek , nl. de Canyon Lodge. De kamers zijn een soort mini huisjes, niet groter dan een gewone kamer maar wel allemaal afzonderlijke gebouwtjes. Wij hebben een standaardkamer, de duurdere kamers liggen meer aan de rand, zijn tegen de rotsen aangebouwd en hebben een gigantisch mooi uitzicht. Het zwembad ligt ook aan de rand en vandaar is er een prachtig uitzicht over dal en bergen. Hier hebben de bergen bijzondere ronde vormen.
We blijven hier twee nachten. Morgen gaan we de Fish River Canyon bekijken. We zullen dan ontdekken of dit het grote aantal kilometers dat wij hiervoor reden, waard is.

30 september
Zo, dat was een koude nacht in ons huisje. Het was niet warmer dan een graad of 8. Gelukkig was het dekbed lekker dik en het bed lag heerlijk.
Vanochtend stonden we redelijk vroeg op om op tijd bij de Fish River Canyon te zijn. Het was hier vandaan nog zo'n 12 km tot de ingang van het park en dan vervolgens nog 13 km tot de rand van de Canyon. Alles ging over gravelwegen. Het park is 22 bij 50 km en ook hier leven allerlei soorten wild; de springbok, struisvogel, hyena's etc. We hebben alleen springbokken en struisvogels gezien, wat natuurlijk al heel mooi is. De Canyon was prachtig, overal vandaan was het uitzicht weer anders en weer even mooi. Helaas waren we eigenlijk toch een beetje te laat, de mooiste lichtinval was al geweest. Het was er relatief druk, er waren Duitsers, Britten, Australiërs, Zwitsers.
Er zijn hier trouwens erg veel Duitsers. Dit heeft alles te maken met het feit dat Namibië van 1884 tot 1914 in Duitse handen was. Daarna is door de Volkenbond aan Zuid-Afrika het toezicht op het protectoraat gegeven, hetgeen in feite de macht was. Na vandaag komen we in plaatsen die echt nog heel erg Duits zijn, zoals bijv. Swakopmund. Het is ook heel bijzonder om te ervaren dat we hier regelmatig gewoon Nederlandse woorden kunnen gebruiken omdat het Afrikaans hier ook nog veel gesproken wordt.
Na de Fish River Canyon zijn we teruggegaan naar het hotel, hebben wat geluierd tot dat we om 6 uur meegingen met een wandeling naar hoog in de rotsen rond het hotel om vandaar de zon onder te zien gaan. Dit was heel erg mooi. Het zicht rondom was prachtig, ook de kleuren heel bijzonder.
Na twee nachten en een hele dag hier te zijn geweest trekken we morgen weer verder, naar het noorden nu. We overnachten een nacht in de buurt van Aus. Het echte volgende doel is Sesriem om van daaruit de Sossusvlei te bekijken.