Windhoek en daarna op weg
27 september
Gisteren heerlijk ontbeten, denk niet dat je hier alleen apennootjes eet. Zo'n ontbijt zou bij Deimann niet misstaan. Vanuit het hotel binnendoor naar het vliegveld gelopen met een complexe incheck procedure. We hebben wat heen en weer gesjouwd. Terwijl we willen instappen zie ik iemand
(Barbara Nijhuis) die bij A&O heeft gewerkt en zelfs ons huis in Wageningen heeft gepasseerd. Ze is met ouders en vriend ook op weg naar Windhoek. We hadden een prima vlucht met British Airways en Windhoek is een klein vliegveld, dus dat ging redelijk soepel. In beide landen heel veel Ebola zorgen en we moesten nieuwe formulieren invullen. Het huren van een auto ging wat lastiger, want het reserve wiel kon de car rental niet onder de auto vandaan krijgen. Uiteindelijk werd die los achter in de auto gelegd. We hebben een grote 4x4 ( Toyota Hillux) , onhandig groot en we moeten links rijden. Dat hebben we veel vaker gedaan, maar met deze bak is het wel even wennen.
In Windhoek logeerden we in Guesthouse Terra Africa, waar goed voor ons werd gezorgd. We hebben heerlijk in de stad gegeten in een trendy tent. Ook daarvoor zou geen enkele stad in Nederland zich hoeven schamen, top. Vanmorgen eerst naar de supermarkt. Het blijft het zelfde liedje en we keken onze ogen uit. Dan is Albert Heijn echt een kruideniertje. Maar even buiten Windhoek kom je wel in een andere wereld of beter gezegd er is helemaal niets: eindeloze vlakten met heel af en toe een schaap, geit of ezel. Na 100 km een plaats( Rehoboth). Het is zaterdag en het swingde. Onze boekjes suggereerden een kerk , kroeg, museum en 1 winkel. Nou van die laatste hadden ze er een paar honderd en druk! Het museum stelde niets voor en degene die ons moest binnen laten wilde niet van de telefoon komen en dus gingen wij maar verder naar het zuiden. Na weer 100 km een mini- dorpje Kalkrand bestaande uit benzinepomp en een bar en de health clinic . Daar zullen de Cubanen/ Chinezen wel voor gezorgd hebben. Na 75 km kwamen we bij het grootste stuwmeer (Hardap) van Namibië met 2 wildparken. Nou daar kon onze 4x4 aan de bak. Allerlei gemzen en springbokken, struisvogels enz. gezien. Naar Bagatelle Kalahari Game Ranch bij Mariental was het nog een flink stuk rijden en grotendeels over gravel wegen en het allerlaatste deel over rood zand. De Toyota had het flink te kwaad : het leek wel water en de banden kregen geen grip. De vuurrode aarde is indrukwekkend en ook hier is veel wild. De ranch is prachtig, alles heel royaal van opzet en het is geen straf hier 2 nachtjes te blijven. Morgen gaan we op een wild tour waarbij we zeker cheeta's gaan zien: armen binnenboord derhalve.
Nu zitten we op het terras met een biertje en de springbokken om ons heen: prachtige dieren en net liep er al 1 in het restaurant.
Windhoek op de laatste dag van de rondreis