Akaroa, 6 tot en met 9 oktober
Na een lekkere nacht en ontbijt reden we richting Duvauchelle en wandelden we over het schiereiland. We aten daarna op de winery "the French Farm", een prachtig plekje waar we maar moeilijk weg konden komen. Na de lunch kwamen we langs de baai met daarin nog weer heel mooie beschutte inhammetjes. Dit alles had een prachtige, rustige sfeer. Wat is het hier mooi!
Aan de andere kant van Akaroa zagen we op een hele mooie plek een Maori kerkje en een ontmoetingshuis.
De volgende dag, 8 oktober, wilden we 's middags een boottocht maken. Maar daarvoor konden we nog verder gaan met de verkenning van Banks Peninsula. In het plaatselijke krantje hadden we een interview gelezen met een plaatselijke kunstenaar van Nederlandse komaf. De baai waar hij zou wonen heet le Bons Bay. De baai was te vinden maar kunstenaar Siene de Vries niet, wel zijn gesloten atelier en woonhuis.
Le Bons Bay bleek een heel idyllisch plekje te zijn. Het was een beschutte baai, een zeer langzaam aflopend strand, steile rotsen. Vlak bij het water waren die rotsen helemaal volgegooid met mosselen in alle mogelijke maten. Het was één van de mooiste plekjes die we hebben gezien. We bekeken nog een paar baaien, maar geen kon tippen aan die prachtige baai "van" Siene de Vries.
Na de lunch dan de boottocht, die ons door Akaroa Harbour zou voeren en naast pinguïns, zeehonden en shags, mogelijk ook dolfijnen zou laten zien. Inderdaad: 1 pinquin, 1 zeehond, heel veel shags en ook....dolfijnen, "Hector dolfins!". Dit is een zeldzame, alleen in N.Z. voorkomende, kleine dolfijn. Leuk om die beestjes uiteindelijk toch te hebben gezien. Ze gedroegen zich alsof ze het leuk vonden om zo rond de boot te zwemmen. De boottocht zelf was ook leuk. We kwamen nog langs een blowhole, maar die was maar weinig actief, waarschijnlijk door te weinig golfslag. De plek waar we de pinquin zagen was een soort "Cave", imponerend hoge rotsen om ons heen, waarvan de verschillende lagen die zichtbaar waren in de rotsen, duiden op afzettingen na uitbarstingen van vulkanen. Terug in het dorp gingen we op stap voor souvenirs voor het thuisfront.
Laatste dag in Nieuw Zeeland, 9 oktober
Onze laatste dag in Nieuw Zeeland! Gemengde gevoelens, het was zo heerlijk hier!
We wierpen nog een laatste blik op Akaroa vanaf de bergen waar we de Heritage walk deden. We lieten ons toch weer verleiden tot het nemen van een grindweg die zo steil was, dat we op een bepaald moment dachten terug te glijden. Maar het ging goed. De wandeling was ging langs een bomenpark waar men een boom mocht planten bij bijzondere gebeurtenissen in een leven. Dit leverde een vreemde verzameling bomen op. De wandeling was zeer gevarieerd, qua natuur, maar ook qua hoogte. Ons doel, een cafeetje, bleek in het dal te liggen. Na al het klimmen en dalen zijn we daar maar niet meer naar toe gegaan. We reden door en konden ons kopje koffie drinken in een restaurant/café genaamd: Hilltop. Vandaar hadden we nog een laatste prachtige uitzicht op Akaroa. De volgende stop was in Little River, een klein gehuchtje, maar met een mooie galerie en we konden er nog even lekker lunchen. Daarna verder naar Lyttelton, de havenstad van Christchurch. Er lagen grote containerschepen, dat was leuk om te gaan bekijken maar de plaats zelf was nogal triest makend. Het hotel, dicht bij het vliegveld, paste bij de stemming. Eigenlijk wilden we helemaal niet weg uit dit mooie land, zullen we iedereen die ons lief is maar hier naar toe laten komen? Tja, een mens moet iets te dromen overhouden.