23 november, Bariloche

We waren toch een beetje erg bezig met alle risico's die de vlucht via B.A. naar Mendoza. We sliepen niet goed, wat was nou het beste: de snellere vliegreis, als alles goed zou gaan tenminste, en daar lag nou juist onze zorg. Een beetje vertraging en we zouden de aansluiting naar Mendoza missen. In B.A. problemen met onze bagage krijgen, of nog een nacht daar weer doorbrengen trok ons allerminst. Of toch maar weer met de bus, lange reis, maar wel zeker weten dat je de reis op de geplande manier kunt maken en dat je bagage gewoon veilig onder in de bus zit.
Onderweg van S.M de los À. gingen we alle voor en nadelen weer eens langs. Het thuisfront zal wel erg verbaasd zijn: we gaan weer met de bus! Toen we eenmaal die beslissing hadden genomen, was dat wel een opluchting. 
Maar nog even over de reis terug naar B.A.: we zijn niet over de 7 meren route gereden, voor Jans rug was dat gehobbel toch niet goed, dus gingen we over de 237 en de 40 , " grote"  wegen, in elk geval geasfalteerd. Ook nu waren er weer veel aswolken, maar minder dan op de heenweg. De man die wij spraken in restaurant waar we koffie dronken, straalde veel triestheid uit, de toeristen bleven weg, m.n. de flyfishers hebben last van de as.
Onderweg zagen we een aantal keren weer die mini-huisjes met rode vlaggen en allerlei andere zaken. De gids in Puerto Madryn had verteld dat dit met een sage over 1 of andere beroemde gaucho te maken had.
Omdat we de auto nog hadden konden we na de lunch in Bariloche nog even lekker op stap. Jan had gelezen over het 
Llao Llao Hotel, gelegen op een prachtige plek, met naar alle kanten uitzicht over het water. Het hotel zelf is schitterend, mooie grote hal, lobby, eetzaal en ga maar door. Een plek om alleen een kopje koffie te drinken, hoewel: de appelcake waar de ober over begon klonk ook wel aantrekkelijk en als we dan toch afweken van ons oorspronkelijk plan, dan ook maar allebei een appelcake. De koffie kwam, met heerlijke chocolaatjes, de appelcake kwam, voor elk 2 stukken. Mijn hemel, wat een calorieën, maar ja, als je al dat lekkers voor je ziet staan en je realiseert je dat dit absoluut niet goedkoop zal zijn, dan kun je het toch niet laten staan, we zijn tenslotte Nederlanders!
We hadden de auto ingeleverd en hadden ons net weer lekker op onze kamer geïnstalleerd, voor een na-middagdutje, toen ik ontdekte dat het fototoestel nog in de auto lag!!! Maar, geluk, geluk, hij lag er nog.