8 november 2011

Dit is de tweede dag van onze reis naar en door Argentinië. Het is nu 6.30 uur. We zijn al een tijdje wakker, dat krijg je met 4 uur tijdsverschil, eigenlijk is dus al 10.30 uur. Zo, dat was me een reis gisteren, we kwamen hier aan om ong. 2 uur in de nacht Nederlandse tijd, dat betekende dat we al ruim 21 op waren. We waren met de trein naar Schiphol gegaan. Dat ging prima, zeker op dat tijdstip van de dag is de kans op vertragingen gering. We hadden een rechtstreekse vlucht naar Buenos Aires, dit is nog maar mogelijk sinds 1 nov. Onze vlucht was de tweede rechtstreekse vlucht ever! Er werd goed voor ons gezorgd aan boord. De truc om bij de reservering van de plaatsen een stoel tussen ons vrij te houden, met de kans dat zo'n plek niet zou worden ingevuld, ging niet op. Het vliegtuig was tot de laatste stoel vol.

 Op het vliegveld in B.A. stond inderdaad iemand met een geel bordje met onze naam erop te wachten en we werden keurig naar het hotel gebracht. Eindelijk dachten wij, nu kunnen we zo onze lijven te ruste leggend op een heerlijk bed. Die vlieger ging niet op, helaas. Heel verhaal, maar het kwam er gewoon op neer dat het hotel vol zat, en dat er een ander hotel voor ons was geregeld vier blokken verder. Balen, maar dit soort zaken zal vaker gebeuren, kunnen we alvast wennen. Inmiddels hebben we geslapen in het andere hotel, dat echt heel goed is, dus geen klagen.
We waren nog maar net in het hotel of er kwam al een mail van J.G.. Ik ben inmiddels benieuwd wat voor een man dat is. Jans' rug protesteert tegen de gedwongen houding in het vliegtuig van gisteren, o, o als dat maar goed gaat!

19.20 uur

Vanochtend werden we opgepikt in het Howards Johnson Boutique hotel door de chauffeur en de gids die J.G. voor ons had geregeld. Ik ben de volledige naam van de gids vergeten, maar we konden ook de afgekorte versie gebruiken, Lu. Zij is een jonge vrouw van 29 jaar, heeft een dochter van 6 jaar en werkt in het hoogseizoen 7 dagen per week. Ze wist erg veel te vertellen en leidde ons, samen het George, de chauffeur heel Buenos Aires rond. We zagen de bomen die overal volop in bloei stonden met die mooie blauwe bomen, die gigantische, ficussen, met van die enorm dikke en wonderlijke stammen, de dogwalkers, de mooie gebouwen en parken, het oude havengebied, enz. enz. De foto's zullen het laten zien.
Het is bijzonder haar te horen vertellen over de tijd van de dictatuur van Videla, eigenlijk nog maar zo kort geleden. Nog steeds komen op donderdag om 15.00 uur in de middag de moeders en grootmoeders naar het plein voor het presidentieel paleis om aandacht te vragen voor de verdwenen kinderen, kinderen die werden geboren in gevangenschap, waarvan de moeders na de geboorte werden gedood en die weg werden gegeven aan andere echtparen. Hartverscheurende en niet te begrijpen verhalen lees je daarover