29 november: Autoreis naar Purmamarca

Eerst naar Hertz, twee auto's afgewezen ivm totale voorruit breuk. Scheuren van boven naar benee en over hele breedte en dat ongeveer 3 keer. De 3e was redelijk en met een uur vertraging op weg naar Purmamarca. Dat was te mooi kennelijk want binnen 50m zat er een SUV op onze bumper. Gelukkig nog vlakbij het kantoor van Hertz en die losten het efficiënt op. Een hele mooie tocht binnendoor (Ruta 9)  maar zeer bochtig en vaak smal en steil.  Bijna geen dorpjes maar wel een nevelwoud, afgewisseld met prachtige vergezichten. Nadat we op de grote weg naar het noorden kwamen, waren er wel wat dorpjes, maar niet iets leuks om te lunchen. Voordat we er erg in hadden zaten we in dor gebied en ging het flink omhoog en was er helemaal geen gelegenheid om te lunchen totdat we in Volcan kwamen, een mijnstadje voor de winning van Borax. Het leek totaal verlaten totdat we een bus zagen staan en daar op af gingen. Er stonden zelfs nog 2 andere bussen en er was iets waar kennelijk gegeten kon worden (foto). 
Helaas hadden de buspassagiers vrijwel alles opgegeten , maar voor €3,75 konden we nog kip, rijst en brood krijgen. Om half 3 smaakt elke lunch. 
Even verder werd het landschap spectaculair en naderden we Purmamarca op 2200m hoogte. Daar geen airco nodig: overdag kan het er vrij warm zijn maar de nachttemperaturen zijn aangenaam. Simpel hotel, maar dat past bij de plaats , geen reclame en alle gebouwen in de kleuren van de omringende bergen (de beroemde 7kleurige bergen). 
Het bed was een twijfelaartje en dan zijn aangename nachttemperaturen soms toch te hoog. In de avond nog een wandeling gemaakt rond de beroemde dorpsberg en daarna in het dorp eten, simpel maar smakelijk. Twee zeer jonge knapen die erg hun best deden. Leuke Nederlanders ontmoet, twee Hagenezen die we al elders hadden gezien en 2 dames die we in Calafate weer hopen te ontmoeten.