3 december: Ruines van Quilmes
Vanuit Tolombon gingen we naar het zuiden, om de ruines van Quilmes te bekijken. De Quilmes waren indianen die in dit gebied leefden, de Inca's hadden weerstaan, maar door de Spanjaarden uiteindelijk werden omsingeld, door verhongering gedwongen waren zich over te geven, en werden afgevoerd naar Buenos Aires. Een tocht die ze lopende, blootsvoets, moesten afleggen en die velen niet overleefden. In Buenos Aires werden ze in een apart gebied ondergebracht en het hele volk stierf uit in de loop der jaren. Wat een triestheid! En dan te bedenken dat er helemaal geen uitleg daar ter plekke was, ook in de meeste boekjes lees je hier maar nauwelijks over.
Daar, bij de ruïnes, ontmoeten wij het jonge stel Nederlanders dat we ook hadden ontmoet in Bariloche, hotel Llao Llao. Een leuk stel, waar we een hele tijd mee spraken. Zij reizen heel Argentinië door in de auto en alleen hij rijdt, zij heeft geen rijbewijs. 8000 km hebben ze al gereden. Mogelijk zien we ze nog in Salta.
We hadden geen vastomlijnd plan voor de rest van de dag. Omdat we hadden gehoord dat verder naar het zuiden, hoger in de bergen, een leuk dorp lag, lijkend op een bergdorp in de Alpen, gingen we maar die richting uit. We hadden geen goed beeld van de afstand, reden maar, reden maar, de weg was geasfalteerd, maar helaas niet veel beter dan de grindwegen, we begonnen te twijfelen , zaten we echt wel op de goede weg, bij elke bocht verwachten we eindelijk het dorp, Tafi del Valle, te zullen zien, maar het duurde maar en duurde maar. Uiteindelijk keerden we maar om, we hadden er geen zin meer in. Waarschijnlijk waren we er 10 km verder wel geweest, maar het was wel goed zo, Alpendorpen zouden we nog wel vak zien. Intussen waren we wel hongerig! We kwamen terecht in een eettent boven een tankstation en aten daar heerlijke empanada's en salade.
Overnachten deden we die 2 nachten in een ander hotel in Cafayate, nl. Vinas de Cafayate. Het was er prima, lekker rustig, mooi zicht op de bergen een zwembad en lekker eten.
4 december: Cafayate
Relaxen op zondag in Cafayate; eerst naar het stadje met een kerk vol vooral met jongeren,wel duizend. Gezellige sfeer op het plein ook al tijdens de dienst. Alle winkels en kroegen gingen langzaam open. Het verkeer was ontregeld door een wielerwedstrijd, een achtervolging op mountainbikes. Het leek ons heel zwaar met zoveel hitte en heuvels en slechte wegen. De finish was voor de kerk. Mooie beelden van locals, zoals een date tussen twee oudjes en hele gezinnen op 1 brommer. Met z' n 4en en dan de kinderen ook zonder helm. Daarna naar de niet te vermijden wijnproeferij met daarna lunch aldaar. Deze bodega was ons aangeraden, maar wel over eerst 5 km dirt road . Aan het einde stond aangegeven dat ze op zondag waren gesloten en dat bleek ook voor alle andere te gelden. Weer terug naar een kasteelachtig gebeuren met een enorme wijngaard. De security guard zei dat ze gesloten waren. We vertelden hem dat we alleen maar wilden eten en toen ging het hek open. Er bleek een prachtig hotel bij te horen (Patio's de Cafayate) en we hebben heerlijk geluncht. Nog even gezwommen etc. En ons eigen hotel had een prima keuken dus was het geen straf om niet weer uit te gaan en konden we ook een fles wijn proberen. Cafayate wijn (Torrontes) is geen straf hoewel de goedkopere varianten vaak te zoet zijn.